Πριν λίγες μέρες αναφερθήκαμε στην ανάγκη της εδραίωσης και της επέκτασης της κοινωνικής αλληλεγγύης με μοχλό το Δήμο Αγρινίου. Τα στοιχεία που είδαν το φώς της δημοσιότητας τις τελευταίες μέρες με την ευκαιρία της Παγκόσμιας Ημέρας κατά της φτώχειας, ήταν ανατριχιαστικά.
Το 21% των Ελλήνων βρίσκεται κάτω από το όριο της φτώχειας και αδυνατεί να εξασφαλίσει αξιοπρεπή διαβίωση. Τα παιδιά, οι νέοι και οι συνταξιούχοι βιώνουν περισσότερο την κρίση. Ένας στους 11 Έλληνες έχει καταφύγει ή καταφεύγει στα κοινωνικά συσσίτια, ενώ το 1/3 δεν έχει να πληρώσει την ΔΕΗ. Πολλοί γονείς περικόπτουν σχεδόν τα πάντα από την εκπαίδευση των παιδιών τους. Το μηνιαίο δελτίο για την ανεργία ,στην Δυτική Ελλάδα μιλάει...
για ανεργία στο 10,5% και αύξηση από το 2009 έως 2010 για 3%. Ο μέσος όρος για την Ελλάδα είναι στο 12%και σύμφωνα με το προσχέδιο του Προϋπολογισμού αναμένεται να αγγίξει το 15%.Φυσικά όλοι γνωρίζουμε ότι οι αριθμοί αυτοί πόρρω απέχουν από την πραγματικότητα γιατί δεν υπολογίζουν την υποαπασχόληση όπως εργασία 3-4 μέρες την εβδομάδα. Και ενώ η κυβέρνηση εξαγγέλλει μέτρα η εμπειρία λέει ότι στην καλύτερη περίπτωση θα εξασφαλιστούν κάποιες θέσεις εργασίας για ένα χρόνο.
Η ψήφος στις δημοτικές εκλογές πρέπει να είναι καταδίκη στο μνημόνιο. Από εκεί και πέρα όμως εμείς πρέπει να στοχεύσουμε στο πώς ο Δήμος μας μπορεί να βοηθήσει τους συμπολίτες μας που είναι πιασμένοι στην μέγγενη της φτώχειας και της ανεργίας. Αλλά πρέπει να δούμε και μια σκληρή πραγματικότητα.
Ο Καλλικράτης δυστυχώς κόβει επιχορηγήσεις από τις Περιφέρειες και τους Δήμους.
Συνεπώς για να δουλέψει η κοινωνική αλληλεγγύη πρέπει να υπάρξει εθελοντισμός.
Ο Δήμος οφείλει να δημιουργήσει τις δομές ώστε να οργανωθούν όλοι οι κοινωνικά ευαίσθητοι συμπολίτες μας.To νέο δημοτικό συμβούλιο πρέπει ανεξάρτητα παρατάξεων να ενωθεί στον κοινό αυτό σκοπό. Έτσι εκτός από παρεμβάσεις που αναφέραμε την προηγούμενη φορά μπορούμε ακόμη - πάλι δανειζόμενοι την εμπειρία άλλων δήμων της Ελλάδος.
Α. Δημοτικό Ιατρείο. Ο Δήμος μπορεί να δώσει το χώρο και οι πολλοί άξιοι γιατροί του Δήμου μας να προσφέρουν εναλλάξ εθελοντικά τις υπηρεσίες τους. Βέβαια θα γίνεται απλή εξέταση, διάγνωση αλλά και πρόληψη στις ευαίσθητες κοινωνικά ομάδες.
Β. Δημιουργία ξενώνων για απόρους με σοβαρές και χρόνιες παθήσεις. Εθελοντικό Ιατρείο και Οδοντιατρείο λειτουργεί χρόνια στα Χανιά, για παράδειγμα, και
Ξενώνας σαν αυτόν που προαναφέραμε στη Λάρισα.
Γ. Αυτές τις ημέρες δυστυχώς είδαμε την πολύ αξιόλογη «βοήθεια στο σπίτι »του Δήμου, να κλείνει, λόγω έλλειψης πιστώσεων, και οι εργαζόμενοι να κινδυνεύουν να απολυθούν. Αυτό πρέπει να αποτραπεί και η λειτουργία αυτής της υπηρεσίας να συνεχίσει και να επεκταθεί.
Η πόλη μας διαθέτει άριστους επιστήμονες , επαγγελματίες με τεχνογνωσία αλλά κυρίως πολλούς καλούς ανθρώπους που διψούν να προσφέρουν. Ας ευχηθούμε ο Δήμος, με την συνεργασία όλων, να μπορέσει να ανακουφίσει τους άνεργους και αυτούς που δεν μπορούν να ζήσουν με αξιοπρέπεια.
Δέσποινα Γεωργιαδη-Αλεξοπούλου
Εκπ/κός-Δ/ντρια Γυμνασίου Νεοχωρίου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου